Geçen yıl tanıma fırsatını yakaladığım Fethiye’de yer alan Cennet Kamp’a, Mayıs ayında iki gece konaklamak üzere arkadaşlarımla gittim. Bu yıl sevgili Durmuş Abi (kamp alanın sahibi) odun fırını inşa etmişti; hatta Cennet Kamp’a gitmeden önce eşi Zahide Abla’nın kendi elleriyle hazırladığı o güzelim ekmeklerin de görsellerini paylaşıyordu ara ara sosyal medyada…
Bu görseller karşıma çıktıkça o ekmeğin kokusunu içime çekmek ve de tatmak istiyordum. Bu kez gittiğimde tatma şerefine nail oldum.
Önce hamur mayalanıyor ardından birkaç saat beklettikten sonra, ekmeğe şekil veriliyor ve fırına doğru sıcak bir yolculuk başlıyor…
O ateşin sıcaklığıyla, ekmeğin aldığı şekil ve buram buram gelen nefis koku insanın daha da iştahını açıyordu. Demlenmiş çay ve de dolaptan çıkardıkları hakiki tereyağı ile başlıyorum bu benzersiz lezzet keşfine. Bana küçüklüğümü hatırlatıyor bu ekmek kokusu, küçükken taş fırından aldığımız o ekmeğin kokusunu. Afiyetle ve bana çok tanıdık olan o iştahla yedim nefis ekmeği. Bu ay sonunda yine gidiyorum bu doğa harikasına ve tabi ki odun ateşinde pişen enfes ekmeği tatmaya!
